Katecheza 19 – EUCHARYSTIA ŹRÓDŁEM I SZCZYTEM (21.06.2020)

Konstytucja o liturgii świętej Soboru Watykańskiego II „Sacrosanctum concilium”, mówi, że Eucharystia jest źródłem i szczytem życia każdego chrześcijanina. Św. Jan Paweł II podkreślał, że Kościół żyje dzięki Eucharystii.

Fundamentem wiary Kościoła i źródłem życia jest Triduum Paschalne: męka, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. Ale Triduum Paschalne uobecnia się każdego dnia właśnie w sakramencie ustanowionym w Wielki Czwartek. Wskazując na Eucharystię, Jan Paweł II podkreślał, że „W tym darze Jezus Chrystus przekazał Kościołowi nieustanne uobecnianie tajemnicy paschalnej”. Eucharystia przypomina nam o miłości, która została ukrzyżowana, spełniła największa ofiarę. Chrystus bowiem podczas ostatniej wieczerzy, tej nocy, której został wydany, ustanowił Eucharystyczną Ofiarę Ciała i Krwi. Msza św. uobecnia ofiarę krzyża, bezkrwawa ofiara chleba i wina i ofiara krzyżowa stanowią jedno. Właśnie poprzez słowa, które kapłan wypowiada w trakcie przeistoczenia, posługując się sformułowaniem Jezusa: „To jest Ciało moje, to jest Krew moja”, dodając także zwrot, „które za was będzie wydane; która za was będzie wylana” uobecnia wydarzenia, które miały miejsce w Jerozolimie. W Eucharystii doświadczamy zbawczej miłości – miłosierdzia, które pozwala nam uzyskać pojednanie z Bogiem i jest przedsmakiem udziału w boskiej chwale. Eucharystia to nie tylko uobecnienie męki i śmierci Zbawiciela, ale także Zmartwychwstanie, będące wypełnieniem drogi. „Jako żywy i Zmartwychwstały, Chrystus może uczynić siebie w Eucharystii chlebem życia”. W trakcie ofiary eucharystycznej zwykły pokarm, chleb i wino stają się prawdziwym ukrzyżowanym i zmartwychwstałym Ciałem i Krwią Chrystusa. Jak to pojąć? Eucharystia jest tajemnicą wiary, zatem serce znajdzie rozwiązanie, choć zmysły i rozum nie potrafią tego pojąć.

Kościół dzięki Eucharystii żyje. Człowiek dzięki Eucharystii żyje, bowiem Jezus powiedział: „Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne”. Kapłan, modląc się nad chlebem i winem, staje się niejako Chrystusem, „użycza swoich ust i swojego głosu Temu, który wypowiedział je w Wieczerniku”. W tym momencie każdy z nas przenosi się do Wieczernika. Uczestniczy wraz ze zgromadzonym na Eucharystii ludem, w tej pierwszej wieczerzy, w jedności wraz z całym Kościołem ludzi zbawionych. Kto się karmi Chrystusem, nie oczekuje już zaświatów. Bo oto królestwo Boże już do niego przyszło, a jego serce stało się tabernakulum, w którym mieszka sam Bóg. Jednak aby Eucharystia nie była tylko próżnym wypełnianiem obowiązku, potrzeba należytej mocy – działania łaski uświęcającej i czystego serca.

Nie ma więc znaczenia czy liturgia sprawowana jest w drewnianym kościółku w małej wiosce, w zdewastowanym przez Sowietów kościele na Ukrainie, który przez dziesiątki lat był składem odpadów, czy w pięknej, okazałej budowli całej ze złota i markurów. Czy też w warunkach polowych, a może na kamieniu wśród górskich skał – zawsze ma taką samą wartość. Nie ma znaczenia, czy kapłan ją sprawujący jest ceniony przez wspólnotę parafialną, czy raczej wytykany palcami. Kapłana dłonie są święte – one dotykają codziennie Boga, nawet jeśli jego czyny świętymi nie są. Nie ma więc znaczenia, czy człowiek wierzy w to, co się dzieje na ołtarzu czy nie, Bóg i tak przychodzi. Ofiara dokonywana na ołtarzu jest Boskim działaniem.

Mamy wiele możliwości, by korzystać z tego daru życia. Nie musimy spotykać się po kryjomu, w obawie, że nas ktoś znajdzie i wtrąci do więzienia, nie musimy bać się wyśmiania ani odrzucenia. Dziwi zatem milczący w kościele Lud Boży, który często tylko w myślach udziela odpowiedzi na wezwania kapłana i trwa w ciszy w trakcie śpiewów. Dlaczego nie korzystamy z tego daru dającego pokój, radość, szczęście, choć także krzyż. Tylko od nas zależy czy zechcemy zaufać Bogu i wejść z Nim w komunię.

Warto o tym pamiętać także przy zamawianiu intencji mszalnych. Kapłan zgodnie z umową odprawia Mszę we wskazanej intencji, ale dla uczestniczących w niej będzie ona pełna i owocna, gdy włączą się osobiście w nią, gdy przyjmą Komunię św., gdy, jeśli potrafią, włączą się osobiście w celebrę posługując w jej trakcie.

https://adonai.pl/sakramenty/eucharystia/?id=10