Katecheza 15 – W OBLICZU TRÓJCY ŚWIĘTEJ (22.03.2020)

Eucharystia objawia się jako zwieńczenie wszystkich sakramentów, poczynając od Chrztu, dzięki którym osiągamy coraz doskonalszą komunię z Bogiem Ojcem przez utożsamienie się z Jednorodzonym Synem, dzięki działaniu Ducha Świętego. Eucharystia stanowi samo serce i rdzeń życia Kościoła Chrystusowego. Sprawując we Mszy św. centralne misterium chrześcijaństwa wyrażamy jego naturę. Wyznajemy w ten sposób wiarę w to co najważniejsze i konstytutywne, co też najbardziej oryginalne i specyficznie chrześcijańskie – misterium zbawienia. To zaś misterium jest dziełem całej Trójcy Przenajświętszej jako wielkie pasmo wydarzeń historii zbawienia. Właśnie ta historia odsłania najgłębszą tajemnicę Boga – że jest On jeden ale w trzech osobach. Misterium Trójcy Przenajświętszej objawia się ludziom powoli, etapami na kanwie ludzkiej historii. Chrześcijaństwo jako religia historyczna, jako wydarzenie zbawcze sięga swymi korzeniami Bożego planu zbawienia. Historia zbawienia bierze początek ze zbawczej woli Ojca, z Jego zbawczego planu, z pełnej miłości i miłosierdzia inicjatywy. Wykonanie owego zamysłu w dziejach naszego świata to właśnie posłannictwo i zadanie Syna Bożego, „który stał się człowiekiem dla naszego zbawienia”. Duch Święty działa od samego początku w urzeczywistnianiu się zamysłu Bożego na świecie, jako Boże „Tchnienie”, „Duch Boży” – tak nazywany w Starym Testamencie i już wyraźnie ukazywany w pełni czasów: realizujący Wcielenie Jezusa w łonie Maryi, poprzez całe Jego życie publiczne, aż do ukoronowania Paschy Chrystusa w dniu Pięćdziesiątnicy rozpoczynając życie i działalność Kościoła – Mistycznego Ciała Chrystusa. W Eucharystii ma miejsce to wspólne i nierozłączne działanie Syna i Ducha Świętego, które było u początków Kościoła, powoływało go do życia i stanowiło o jego trwaniu. Liturgię Eucharystii rozpoczynamy wyznaniem wiary w żywą obecność i działanie Trzech osób Boskich czyniąc znak krzyża: W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen. Pozdrowienie kapłana: Miłość Boga Ojca, łaska Pana naszego Jezusa Chrystusa i dar jedności w Duchu Świętym … także wprowadzają nas w misterium działania Świętej Trójcy. Wszystkie modlitwy zanoszone w Eucharystii są kierowane ku Ojcu w Duchu Świętym przez Chrystusa Pana naszego. W postawie głębokiej czci dla Trójcy Przenajświętszej jednoczymy się w Eucharystii także z wszystkimi Aniołami i świętymi, sprawującymi nieustanną liturgię w niebie, aby wraz z nimi dziękować Bogu za wielkie dzieła, jakich dokonał w dziejach zbawienia. W modlitwie Eucharystycznej dokonujemy ofiarowania prawdziwego Ciała i Krwi Chrystusa Pana Ojcu Niebieskiemu. W Doksologii kończącej Modlitwę Eucharystyczną kapłan unosi kielich i patenę z Ciałem i Krwią Chrystusa, wypowiadając słowa „Przez Chrystusa, z Chrystusem, i w Chrystusie, Tobie, Boże Ojcze Wszechmogący w Jedności Ducha Świętego wszelka cześć i chwała …” – to modlitwa wielbiąca Boga Jedynego w Trójcy Świętej.  W Komunii Chrystus prowadzi nas do miłości Ojca w Duchu Świętym i daje nam udział w życiu Trójcy Świętej, tak iż stajemy się „uczestnikami Boskiej natury”, a jako dzieci Boże uczestnikami Uczty przy Stole Pańskim. Błogosławieństwo na koniec pozsyła nas by z mocą głosić usłyszaną i przeżytą tajemnicę Trójcy Świętej całemu stworzeniu.